Mijn Wia-verhaal
Jarenlang heb ik geprobeerd zowel zakelijk als privé alle ballen hoog te houden. Hoewel ik wist dat ik voor mijn eigen gezondheid slecht bezig was had ik niet de mogelijkheid om terug te schakelen. Op het moment dat het installatiebedrijf waar ik werkzaam was en jarenlang had geprobeerd overeind te houden failliet ging en ik overspannen ziek thuiskwam dacht ik bij mezelf: Ik ga een maand of 3 hard aan mezelf te werken en dan kan ik weer gewoon aan het werk.
Al snel werd mij duidelijk dat ik vaster zat als dat ik dacht. Ik had me zelf zo vastgezet dat de hulpverlening moeilijk tot mij kon doordringen. Ik kreeg alleen te horen: Jeetje wat ben jij hard voor je zelf. En daarnaast was er voor de buitenwereld natuurlijk niets met mij aan de hand. Maar ik wist inmiddels: ik niet stop niet en blijf door gaan tot ik erbij neer val. Na een paar maanden werd de diagnose ook wel duidelijk dat ik een burn-out had en nadien kwam daar ook de diagnose PTSS bij.
Omdat ik tijdens mijn ziek zijn geen werkgever meer had viel mijn zorg onder de UWV. Mijn arbo-arts vroeg mij tijdens de eerste controle: Kun je weer werken? En ik hoor het me zelf nog zeggen: Ja hoor maar hoe lang en ten koste van wat. Ik wist nl wel dat het niet goed zou gaan. En tijdens de volgende afspraken vertelde ik hem dat ik heel veel hulp ingeschakeld had en hard werkte aan mijn Herstel. Ik weet nu dat hij ook een vrouw zag die ten koste van haar zelf alles op zij had gezet om op tijd op de UWV-afspraak te zijn. Na bijna 2 jaar kwam ik weer op controle bij deze arbo-arts. Deze voor mij heel begripvolle en vriendelijke man adviseerde mij in zijn kale kamer op een vriendelijke manier dat ik erover moest denken om WIA aan te vragen. Juist omdat ik al zo veel behandelingen in had gezet voor mijn herstel en er moeilijk verbetering haalbaar was en ik dan toch nog meer tijd zou hebben om nog verder aan mijn broodnodige herstel te werken. Hij zei me: ik heb hier regelmatig mensen met een burn-out en vaak denk ik het zal wel, maar jij hebt zo hard aan je herstel gewerkt deze 2 jaar dat ik je wil adviseren WIA aan te vragen. Hij zei me dat hij zou zorgen dat de aanvraag goed behandeld zou worden en hij zijn bevindingen duidelijk zou maken zodat de procedure goed zou verlopen.
Mijn arbo-arts zag wel hoe ziek ik was. Hij zag wel dat ik al die jaren alleen maar aan het overleven was. Hij zag dat ik niet meer huilde maar daardoor ook nooit meer blij was. Hij zag dat ik alleen nog maar overleefde en eigenlijk al 10 jaar niet meer leefde. Hij zag dat ik om aan alle soms onmogelijke eisen te voldoen totaal geen rekening met mezelf hield. Hij zag na 2 jaar nog steeds een vrouw die ten koste van haarzelf voor iedereen klaarstond. Hij zag echt een vrouw die beschermd moest worden tegen zichzelf.
Inmiddels ben ik voor 41% afgekeurd en val ik onder de WIA.
Help nee. Afgekeurd, arbeidsongeschikt, Ik, ik die goed was in haar werk, ik die altijd zorgde dat het personeel zo snel mogelijk aangepast werk aangeboden kreeg, Ik die altijd overzicht had in alle situaties, Ik die er sport van maakte om 80% van de storingen telefonisch op te lossen, Ik die onderdelenkennis had opgebouwd van 30 jaar cv-installaties en sanitaire installaties. Ik de onderdelen vraagbaak. Wat jammer ook dat met mijn arbeidsbeperking ook al die kennis verloren gaat. Ik moest zo snel mogelijk weer terug in het arbeidsproces.
Maar dan komt de situatie dat ik zelf eerst moest gaan accepteren dat ik zieker was als dat ik voor mezelf toe wou geven en dat ik er alles aan moet doen om me zelf nooit meer zo voorbij te lopen. Dat ik zelf door in de overlevingsstand te gaan enorme muren had opgebouwd. En met heel mijn lijf zorgde dat die muur in stand bleef. Zodra mijn emotie aangesproken werd blokkeerde ik totaal. Zodanig dat ik te horen kreeg dat ik als ik zo door ging mijn hoofd of mijn lijf er mee zou stoppen. Dus ben ik in dagbehandeling gegaan. Een therapie waar 6 tot 12 weken voor stond maar ik 9 maanden heb doorgebracht. Dus brak voor mij een tijd aan van inzichten. Op zoek naar me zelf en vooral mijn sterke en zwakkere punten. Welke sterke punten kan ik inzetten om weer een harmonieus, zonnig en comfortabel leven te krijgen. En met welke zwakkere punten moet ik dan rekening gaan houden zodat ik niet weer mijn eigen grootste valkuil word. Waar kon ik informatie ophalen waardoor ik inzicht in mij zelf kreeg zodat ik dichter bij mijn gevoel kon komen.
Na een aantal jaren van herstelcursussen en cursussen Natasja (lees NLP) heb ik geleerd dat ik vooral jarenlang bang ben geweest voor het bang zijn. Bang geweest dat ik in zou storten als ik zou gaan huilen, terwijl ik nu door alle cursussen gezien heb dat ik sterk ben en blijf, ook als ik mijn emoties toe laat.
Tijdens deze reis van mijn herstel ben ik natuurlijk ook bezig geweest weer een zinvolle betekenis te gaan vinden voor mijn arbeidsbestaan. Hoe kan ik zorgen dat mijn reis van hel naar herstel een positieve uitwerking krijgt voor mij maar ook hoe kan ik er andere mee helpen.
Hoe kan ik met mijn ervaring op de werkgevers stoel en mijn eigen ervaring als alles niet zo loopt als verwacht zorgen dat ik een mooie schakel kan zijn tussen werkgever en werknemer. Hoe kan ik zorgen dat er wederzijds begrip ontstaat zodat er een andere situatie ontstaat die voor beide partijen beter is.
Dit kan ik doordat ik inzicht heb in beide partijen. Ik weet wat het is aan de werkgevers kant en ik weet wat het is aan de werknemers kant. Ik snap hoe belangrijk het is om vakkennis binnen de branche te houden en ook hoe belangrijk het is om een baan te houden. Ik weet tegen welke moeilijkheden je aan kan lopen en Ik hoop dat ik samen een zoektocht kan starten naar nieuwe mogelijkheden en kansen. De schakel naar een nieuwe toekomst.
Samen op zoek naar nieuwe uitdagende mogelijkheden zowel intern als extern. Dan kunnen we samen gebruik maken van de faciliteiten die er zijn door bijvoorbeeld door bijscholing via het scholingsfonds van het bedrijf een andere functie te bekleden waardoor het bedrijf het vakmanschap binnen houdt en de werknemer eventueel met een aanvullende uitkering een baan houdt.
