Hulp
Toen ik in 2018 voor de 3e keer ziek uitviel werkte ik voor een uitzendbureau. En zat toen met veel vragen. Via een bericht op facebook kwam ik in mei 2019 in contact met een praatgroep van gelijkgestemden die allen in de ziektewet zaten.
Doordat de deelnemers in verschillende fases zaten heb ik veel aan de informatie gehad hoe nu verder maar ook veel steun omdat de deelnemers in hetzelfde schuitje zitten en je begrijpen.
Sinds 2008 had ik al vage klachten, vooral vermoeidheid. Ondanks dat ik goed en veel sliep. Maar ondanks vele onderzoeken en bezoeken aan de huisarts kon men niets vinden.
Uiteindelijk kwam ik in 2011 compleet uitgeblust thuis te zitten. Ik had de pech dat we een wisseling van de HR-manager hadden gehad die mij niet in mijn goeie tijd had gekend en zelfs de uitspraak deed of het niet een kwestie was van niet kunnen maar niet willen.
Dit kwam ook mentaal hard aan. Maar als je uitgeput bent en geen houvast hebt aan iemand die weet hoe het traject verder verloopt heeft het bij mij uiteindelijk geresulteerd in ontslag begin 2012.
In mei 2013 begon ik aan mijn nieuwe baan. In het begin 20 uur maar dit werd na een half jaar al gauw 32 uur. Wel 8 uur minder dan al die jaren daarvoor omdat ik niet meer de energie had als vroeger. Dit was vol te houden zolang ik privé maar niet te veel deed. Tot dat in 2015 eerst een collega uit mijn team ziek werd en vervolgens mijn manager eind 2015 overspannen thuis kwam te zitten. Ik probeerde het tekort op te vangen omdat ik niemand af kon vallen die afhankelijk van ons team was.
Dit vergde te veel van mijn lichaam met gevolg dat ik in februari 2016 weer instortte. En weer had ik de pech dat er weer een wisseling van het HR-management was geweest. Weer stond ik er alleen voor met een onbegrepen HR. Die vond dat ik niet geschikt was voor mijn functie en onder het mom van reorganisatie zat ik weer zonder baan.
Eind 2017 ben ik begonnen bij een bank. De eerste 2 weken inwerkperiode van 40 uur per week deed mij beseffen dat ik moeite had met concentratie en het niet snel onder de knie krijgen van het computersysteem. Daarom koos ik ervoor om 28 uur te gaan werken omdat ik het qua inspanning niet langer vol hield. Gelukkig werd ik na 3 maanden overgeplaatst binnen de bank naar een project waarbij ik bijna niet met het computersysteem hoefde te werken maar meer mensencontact had en uitzoekwerk. Ik was erg blij met deze baan.
Maar toch werd ik weer ziek na de zomer van 2018. Het begon met griepachtige verschijnselen die geen griep waren. Deze keer heb ik vroegtijdig naar mijn lichaam geluisterd en was er deze keer begrip vanuit mijn werk. Maar helaas had ik een contract op uitzendbasis en werd mijn contract vanaf het moment dat ik ziek ontbonden.
Ik kwam toen meteen in de ziektewet bij het UWV. In februari 2019 moest ik voor het eerst bij de verzekeringsarts komen van het UWV. Ondanks dat ik alweer 5 maanden ziek thuis zat was er geen verbetering in mijn gezondheid wat voor veel frustratie zorgde, ook omdat er ondanks vele bezoekjes aan de huisarts en specialisten geen oorzaak van mijn klachten werden gevonden. De verzekeringsarts besloot na een gesprek van 15 minuten dat ik per direct weer 32 uur kon gaan werken. Mijn wereld stortte weer in.
Ik begon een rechtszaak tegen deze uitsprak die ik uiteindelijk verloor in oktober omdat ik niet kon aantonen wat ik had (qua ziekte) en dus niet onder behandeling was. Dit is frustrerend als de zorg te kort schiet omdat ze niks kunnen vinden. In deze periode heb ik toen veel gehad aan de praatgroep.
Ik wou dat ik hen eerder had gevonden dan was mij in de afgelopen jaren heel wat ellende bespaart gebleven.
Eind 2019 is eindelijk de oorzaak gevonden van mijn klachten en bleek ik een opname probleem te hebben van vitamine B12. Dit was zo’n opluchting dat alle puzzelstukjes op zijn plek vielen. Maar nu ben ik nog bezig het te accepteren dat ik misschien niet volledig zal genezen omdat ik er te lang mee rond heb gelopen. Dit kost tijd en daarin heb ik weer veel steun aan de praatgroep. Ook omdat het mentaal veel met mij heeft gedaan en dit had misschien voorkomen kunnen worden als ik deze hulp eerder had gehad.
Daarom ben ik nu 1 van de ervaringsdeskundige van Andere Toekomst om mensen te begeleiden in dit proces omdat ik weet hoe belangrijk dit is.
